LACH WEER EENS
Facebook geeft je eens in de zoveel tijd een herinnering van een tijdje geleden. Zo kreeg ik ook een herinnering van een foto van 4 jaar geleden. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik wilde een nieuwe foto voor op mijn CV. Mijn man gevraagd om de foto te nemen, achter in de tuin. Nu ben ik helemaal niet zo voor om op de foto te gaan, sta er net anders op dan dat ik verwacht had om zo maar te zeggen. Dus om dit te vragen aan mijn man en op de foto te gaan was weer een drempel. Een nieuwe foto was nodig, dus het moest maar. Onze hond, toen 1 jaar oud, is overal waar wij ook zijn. Ik poseerde voor de foto en ja hoor daar was hij. Steeds op het moment van het nemen van de foto, stond de hond naast mij. De CV foto is er wel gekomen, maar die het de hond erbij is uiteindelijk een hele leuke en ontspannen foto geworden, vind ik zelfs.
De herinnering van Facebook zette mij wel aan het denken, zo vaak voel ik mij niet zo ontspannen. Lachen doe ik eigenlijk ook niet zo vaak meer. Als ik de afgelopen periode terugkijk, kan ik de keren dat ik echt gelachen heb op een hand tellen. Hoe komt dat toch. Ik heb nu een leuke baan, ben druk met mijn eigen bedrijf, mijn vrijwilligerswerk is super, ik sport weer lekker. De kinderen doen het goed. Ik doe leuke dingen met mijn man, we gaan samen op vakantie en uit eten. En toch zou ik vaker willen lachen. Meer ontspanning en lol in mijn leven hebben, genieten.
Ook ik kom nu op het punt om mijn eigen balans onder de loep te nemen. Ik ben van het type er kan nog meer bij, ik vind ook heel veel leuk. Dat is ook de reden dat ik zoveel verschillende dingen doe, dit geeft mij ook energie en zin in de dag. Voor mij is op dit moment de oplossing om een dag in de week niets te plannen, geen afspraken, niet gaan sporten, niet werken. Die dag gebruiken om rust te vinden en te genieten. De dag waarin er dingen kunnen gebeuren of juist helemaal niets. Op deze manier ga ik mijn ontspanning vinden en komt er weer ruimte. Dan komt vast ook de lach weer!
Ilona Weggeman
Loopbaancoach